Last leg: roadtrip, roadtrip en roadtrip

Nog een paar uur en dan is dit avontuur weer voorbij, dan zit ik in het vliegtuig uit het raampje te kijken naar de wolken onder me. Dan bedenk ik hoeveel rust en avontuur ik heb meegemaakt en wat voor rust en avontuur me in Nederland staat te wachten. Dan kom ik weer naar huis!! Geen bestemming buiten Zuid-Afrika die ik kon bedenken gaf me dezelfde kriebels als dat ik had toen ik Zuid-Afrika plande. Met dat besef, besefte ik mij ook dat ik beter mijn centjes kan sparen voor een doel wat wel kriebelt. Welk doel dat is weet ik nog niet hoor, maar ik weet zeker dat dat komt.

Het tweede deel van mijn reis hier begon iets eerder. In plaats van direct van het reservaat naar Johannesburg te gaan ben ik een paar dagen eerder met Tanja en Tim naar Port Elisabeth gereden, zo'n 1200 km naar het zuiden. Tim moest wat regelen bij de universiteit. Zij hebben hier beiden een tijdje gewoond en wat heerlijk om weer zoveel groen te zien! Ik had mij helemaal niet beseft dat ik dat had gemist. En de zee!! Echte golven en oneindig veel water.

Mie ophalen liep door miscommunicatie iets anders dan verwacht. Zoals het bij ons hoort was Mie was een dag te laat (of ik een dag te vroeg.) Het voordeel was wel dat ik de te vroege dag alvast de auto op kon halen en boodschapen kon doen zodat Michelle meteen na aankomst in de auto kon springen en we direct door naar de bergen konden rijden. De eerste nacht hebben we in een fantastisch hostel geslapen met heerlijke bedden, prachtig uitzicht, een zwembad, een bar met jaccuzi, gezellig gasten; alles wat je nodig hebt om de vakantie goed te beginnen. Na een gezonde ochtend wandeling zijn we dieper de bergen ingetrokken waar we aankwamen bij een hostel op de grens met Lesotho onderaan de Sani Pass.

In de drie weken rondreizen over de Afrikaanse wegen maak je zoveel mee. Het is lastig te bedenken waar ik moet beginnen, wat ik moet vertellen en wat ik over kan slaan. Het hoogte punt was misschien wel de mannetjes leeuwen die vlak langs onze auto liepen in het Krugerpar. Of de nacht in de bergen in ons tentje tussen de 100den schapen (tot hilariteit van Mie). Of de verassende diversiteit van de tidal pooltjes bij Shaka's rock. Of toen we aan de kust cocktails zaten te drinken om valentijn te vieren en de dolfijnen langs kwamen. Of de nijlpaarden die tevreden op een hoopje met elkaar lagen te slapen. Ofofofof eigenlijk kan ik het allemaal niet verwoorden en moet je deze keer maar zelf het verhaal bij de foto's maken. Of de komende weken op bezoek komen voor een kopje koffie! ;)

Na Mie's vertrek ben ik naar Tanja toegevlogen om nog een keer de hornbills te zien, met de grondeekhoorns te chillen en Jess en Tim een knuffel te geven. Als soort van afscheid hebben we bij de buurman gebraaid, gelogeerd en een ochtendrit gemaakt op de paarden. Na het ontbijt mocht ik met een van de ' werkpaarden'  de rijpaarden in het gebied gaan zoeken en naar de kraal toe drijven. Ik had een beetje wantrouwen in mijn cowgirlskills. Maar na een kwartier heuvel op en heuvel af zag ik ze staan. En mijn twijfels waren nergens voor nodig. Mijn paard wist precies wat hij moest doen. Wat een heerlijk gevoel van vrijheid! Rakelings langs bomen, vlak langs struiken, over boomstammen, in volle galop zijn we naar de kraal toe geraced.

Met Tanja ben ik de twee auto's die we voor haar phd hebben gebruikt terug gaan brengen naar Kaapstad. Dwars door de woestijn over grind en asfvalt wegen kwamen we na twee dagen aan. De perfecte afsluiting van een perfect avontuur. Kaapstad is duidelijk nog Afrika met zijn pinguins, zeeleeuwen, prachtige uitzichten, bosbranden, sexy surfers en grote verschil in arm en rijk. Maar je voelt de Westerse cultuur hier meer dan waar anders ook. Ik denk dat ik met dit beetje aklimatisering Nederland weer aankan, mits het mooie weer aanblijft!